Gabeli me mustaqet

një pëllëmbë e ca,

ka një bark të rrumbullt

sa dy fuçi birrash,

ka pranë dy dashnore

me sisë të mëdha,

ka xhepa të ënjtur  

me para vjetërsirash.

 

Gabeli bllokon klubin,

këndon tallave,

vë përpara qengjin

të pjekur në tavë,

hedh te kamerieri

bakshish në tabaka,

sa i paguan pronari

punën për një javë.

 

Kur më pa mua,

që më ka komshi,

u gajas së qeshuri

me zërin e çjerrë.

“Çoi nga unë një birrë

atij robit aty!”

thirri kamerierin

me urdhër të prerë.

 

Dhe tha:”Kam gjynah

për atë rob zoti,

se mban dritën ndezur.

deri në sabah.

Bën libra në vapë,

a kur than së ftohti,  

dhe e paguajnë të hajë

supë si kalama!”

 

U ndjeva aq keq

sa desha të lë klubin,

por dashnorja e dehur,

më ktheu si zuzare:

 “Pije aga, për mua,

se unë ta heq turpin,

po ama mes sisëve

kokën ta shtyp fare!:”