Ky mesazh i pazakontë e tejet interesant,

u gjet te një shishe në mes të detit Jonian.

Hedhur aty qëllimisht nga jashtëtokësorët,

që na studiojnë duke u vërtitur si meteorët. 

 

Përshtatur me shkrimin e gjuhës shqipe,

fillonte me udhëzime e këshilla praktike:

“Për ju, o gadishullorë të relievit Balkanik,

të lidhur me femrat në marrëdhënie çift,  

 

Sugjerojmë disa udhëzime këshillimore,

që rregullojnë ndjeshëm barazinë gjinore.

Ky udhëzues i mirëkuptimit të femrave,

orienton sistemin e përpunimit të zemrave;

 

Në përshtatje me qytetërimin te ky rajon,

për të kuptuar se femra nuk është pronë.

Shpirti i saj përbëhet nga disa tinguj violie,

të përdorshëm vetëm me akordim melodie.

 

Për ta pasur pranë këtë këngë jetësore,

krijohet atmosferë psikike sa më gazmore.

Ndryshe grindjet me eksplozion nervash,

sjellin vetëm ç’akordim e kakofoni femrash.

 

Mbingarkesa e instrumentit të saj delikat,

deformon dëshirën e dëfrimit në shtrat.

Lind fëmijë anormalë nga ana gjenetike,

me personalitet të gjymtuar në jetën fizike.

 

Trajtimi si qenie inferiore që duron çdo faj,

tregon se meshkujt ndjejnë rivalitetin e saj.

Testimet tona me organizma të riprodhimit,

provojnë këtu epërsi natyrore të feminizmit.

 

Dhunimi i femrës kuptuar qartë si veprim,

nuk është në përmbajtje thjesht si çdo krim,

 dëshmon primitivizëm të shkallës sipërore.

dhe vrasja e saj, shtazëri të egërsisë fundore.

 

Përdorimi i  femrës me brutalitet dhe forcë,

do të thotë, nisja e udhëtimit për në divorc.

Ndryshe bashkëjetesa me terror shpirtëror,

përjetëson shtypjen familjare te ky territor. 

 

Balkani mes malesh e valësh kaltëroshe,

ku fërfëllojnë si flutura gratë bukuroshe,

plus gazin e plotë të dashurisë femërore,

do të ishte gadishulli i parajsës njerëzore. “