Mbrëmë në televizor,
sytë m’i mbërtheu
një bionde
me flokët rica-rica.
Një hënë mes reve
puplore krehur,
me dy yje te balli,
dy planete te cicat.

Për seksin e lirë
e të pambrojtur,
priste me gjuhën brisk
shtruar e butë.
Futej te fjalët rezervë
pa u ndrojtur,
për shenjat e fshehta
të njeriut në trup.

Kisha mprehur veshët
krejt i çmeritur,
të fiksoj çdo frazë
nga zëdhënësja e kohës,
që zbulonte enigmat
e botës së mbyllur,
pasi kishte hapur
në ekran kasafortën.

Dhe kur përvojën e saj
quajti më të mirën:
“Dashurinë e kam
tek ai që më tërheq,
në shtëpi bëj
vetëm detyrën”,
thashë,
lum shtrati me magnet,
mjerë shtrati me dreq!

Sepse shtypjen e lashtë
me egërsi diktati,
seksi i bukur
i këtij shekulli plot qejfe,
po ia shpërblen
çomages së patriarkatit,
duke i shkarë nga çarçafët
krejt në heshtje...