Tregim
Ishte e
diel pasdite kur mjeku i dėgjuar pėrcolli djalin student te autobusi i Greqisė. Aty para veturės sė tij u shfaq papritmas
njė djalosh disi i ēuditshėm. Me pak mjekėr harkore tė shkurtėr, me flokė paksa tė gjatė dhe me sytė si dy xixėllonja, qė
i pulsonin pareshtur nėn vetullat e zeza, ai e pyeti: -A mund tė mė ēoni deri te rruga e Elbasanit, tė marr disa shokė
qė mė presin? Doktori e vėrejti ftohtė dhe ia ktheu nė ēast: -Nuk jam taksist. -S’ka problem, unė paguaj mirė.-
tha djaloshi syxixė me njė ton disi tė butė. -E sa paguan, zotrote? -Pesėdhjetėmijė lekė. - premtoi ai me njė shprehje
tė qartė vendosmėrie. Profesor Doktori u mendua njė grimė. Ishte njė shumė sa gjysma e pensionit mujor tė tij. Me tė mund
tė shtronte njė darkė familjare mjaft tė pasur, apo tė mbushte serbatorin pėr disa ditė. E vėrejti tė panjohurin edhe njė
herė me sy pėrfshirės, nga koka te kėmbėt, ku i pėrthyheshin pantallonat bluxhins, pastaj vendosi. -Dakord, veēse duhet
tė shkojmė bashkė dy minuta, sa tė lajmėroj time shoqe pėr vonesėn. -S’ka problem, - tha djaloshi i ēuditshėm. Dritat
e rrugicave mungonin nė disa shtylla dhe projektorėt e dobėt tė “Renosė” lodronin mbi fasadat qė ndėrroheshin
njėra pas tjetrės. Gruaja e doktorit doli jashtė dhe dyshoi nė ēast. Ajo kėrkoi tė shkonte edhe vet me tė shoqin. -
Jo, -kundėrshtoi prerė djaloshi, -na zė njė vend. Na duhen tė gjithė vendet!... Gruaja e doktorit u detyrua tė sprapset,
por tashmė meraku pėr tė shoqin i pushtoi trurin. Ai doli nga timoni dhe i tha veēmas: -Do mė paguajnė pesėmbėdhjetėmijė,
moj, me to mbushim frigoriferin... - Nuk na duhen, mė mirė bukė thatė e tė sigurt nė shtėpinė tonė... –u tkurr me
duar tė kryqėzuara mbi gjoks gruaja me flokėt e argjenduar nga vitet. Por Miston s’e lanė zilet e tij tė dėgjonte
kėmborėt e saj. I kishte dhėnė fjalėn atij tjetrit dhe nuk mund t’i thoshte “S’mė lė gruaja“ Megjithatė
meraku i qartė i gruas e futi edhe atė paksa nė dyshim. Por tashmė vendimi i nisjes kishte marrė formėn e prerė. Duke
manovruar timonin rrugėve pėr tė dalė nga qendra e Tiranės, flokėbardhi me fytyrė tė ndritshme mati me sy disa herė shtatin
mesatar tė djaloshit tė panjohur. Dhe erdhi nė pėrfundimin, se tek pėr tek, atė mund ta mposhtte nė rast rreziku. Nė mos me
trup, me drynin nė formė leve qė bllokonte timonin dhe e kishte te kėmbėt. Megjithatė, mendoi sėrish, se mbase nuk do tė shkonte
puna deri aty. Pasi kaluan ngrehinėn e Fakultetit tė Filologjisė, dhe po ngjiteshin nė tė pėrpjetėn pėrskaj parkut tė pyllėzuar,
mjeku Misto e pyeti me ton tingėllues tė panjohurin e heshtur: - Ku i ke shokėt ? - Ja dhe pak. - tha ai qetėsisht. Doktori
tundi kryet, shtrėngoi buzėt pak i habitur dhe e shigjetoi me sy pyetės. -Mirė, po, a mund ta di me ē’punė merresh?
Djaloshi i hodhi njė vėshtrim zhbirues dhe nuk i ktheu pėrgjigje nė ēast. U pėrkul pakėz mbi tė, pėr t’ia shquar
mė mirė tiparet dhe pastaj i tha: -Po ti qė mė pyet mua, ē’punė bėn? -Jam mjek nė pension... Atėherė i panjohuri
lėshoi trupin e tendosur, mbėshteti shpinėn dhe nėnqeshi lehtė. -A, ha, ty doktor po tė tregoj tė vėrtetėn lakuriq: Shesim
vajza... -Si ? Vajza ?... Ku i gjeni qė i shisni?... -I blejmė. -Nga kush? -Nga dashnorėt, nga ata qė i rrėmbejnė…Ne
vetėm blejmė dhe shesim. - Jo more! Dhe sa i blini? - Katėr, deri pesėmijė dollarė… Doktori mbodhi supet
dhe shtrėngoi buzėt. -Me njė fjalė, vajzat qėnkan bėrė malli kryesor i tregut!…- tha ai me ton vibrues. -Pse habitesh,
mor jahu, ato janė malli mė i shtrenjtė e mė i kėrkuar sot. Njė vajzė vlen sa pėr pesė vagonė me domate apo speca pėr eksport… Duke
e pėrtypur me vėshtirėsi kuptimin e kėsaj barasvlershmėrie, doktori Misto kapėrdiu pėshtymėn me sy tė shqyer pėrmbi tė panjohurin.
Dhe atė ēast pati ndjesinė sikur tė kishte nė sediljen pranė njė hienė tė zezė, sė cilės i zbardhnin vetėm dhėmbėt dhe i xixėllinin
sytė tinėzar. -Nuk mė thua, ē’i bėni gjithė ato para?- kureshti doktori i indinjuar. -Ngremė apartamente pėr
t’i shitur. -Dhe s’keni frikė nga policia?… Trafikanti nėnqeshi sėrish me qesėndi. -He, he, policia!
Pse, ata s’duan para? -Disa mund tė duan, po ka edhe tė tjerė qė mund t’u kapin. -S’jemi aq budallenj
sa ata...Ruhemi… -Sidoqoftė, pėrderisa s’pėrdorni makinėn tuaj, taksistėt edhe mund t’ju kallėzojnė. Trafikanti
nėnqeshi me njė shprehje ironie tė dukshme. -Le tė llapin. Lodhen kot. Kemi njeriun tonė nė ministrinė e brendshme. Mjafton
tė mos na kapin me makinė personale. Me taksi vajzat udhėtojnė dhe s’ka bythė polici tė na ndalojė, se e pėson... Doktor
Mistoja u mendua trishtueshėm njė copė herė. -Me njė fjalė, sonte mė bėtė edhe mua trafikant prostitutash… - tha
pas pak me njė ton tė dėshpėruar dhe ndjeu, se iu tkurr zemra. Djaloshi aty pėr aty ideoi njė propozim, nga i cili sytė
iu gjallėruan befas dhe u kthye pėrgjysmė nga doktori. -Po tė duash, doktor, mund tė lidhesh tė punojmė bashkė, se me ty
s’ka zot qė dyshon pėr ne. Dhe shko qė sonte hidhe nė brimėn e halesė librezėn e pensionit! Hė, si thua?… Shkėlqimi
i rreptė i syve tė doktorit tani u ngul mbi ballin e tij. -Tė lutem mos e pėrsėrit mė atė fjalė! - Si tė duash, po
unė dhashė njė mendim tė mirė pėr ty! -Varrose atė mendim, nuk ėshtė punė e pastėr kjo, more djalė! Nuk ėshtė punė e ndershme... Trafikanti
qeshi me njė qesėndi tė sforcuar. -Varet si ta kuptosh…Ja, ti qė je i ndershėm, doktor, nderi yt s’ta mbush
dot barkun me tė ngrėnė e me tė pirė. Po erdhe me mua do tė marrėsh aq para sa s’i ke parė as nė ėndėrr... Doktori
Misto u zu ngushtė dhe heshti njė ēast. Kjo ofertė trafikantėsh i shkėrmoqi tė gjitha themelet e krenarisė sė tij dhe tani
e kundroi me dyshim tė frikshėm. Kishte marrė njė rrugė, greminat e sė cilės mund tė ishin tė llahtarshme pėr moshėn dhe dinjitetin
e tij. -Ku do shkojmė, se dolėm nga Tirana?- i tha me padurim tė dukshėm. -Ja, edhe pak, aty pėrtej !... -The nė
rrugėn e Elbasanit, jo deri nė Elbasan... -Mos ki merak, or burrė! Ja, aty nė tė dalė tė Saukut... Ndėrsa ideja e rrezikut
pėrparonte bashkė me ritmin konstant tė katėr rrotave, doktori mendoi, se pėrsėritja e merakut tė tij do ta bėnte frikacak
nė sytė e trafikantit dhe iu desh tė mposhtė turbullimin. Heshti pėrfundimisht, duke pritur fundin e mistershėm me njė ritėm
zemre tė ndjeshėm dhe frymėmarrje tė rėnduar. Gėnjeshtra po i paraprinte sė vėrtetės... Gruaja kishte pasur tė drejtė. Nuk
u duhej besuar njerėzve tė tillė pėr ca para tė fėlliqura... Por ai gjithnjė ishte udhėhequr nga mendime tė guximshme dhe
s’mund tė ishte ndryshe, veēse njė guximtar i rrezikuar shpesh. Hapėsirat nė tė dy krahėt e rrugės nxinin dhe tashmė
doktori filloi tė mendojė seriozisht, se ēfarė duhej tė bėnte pėr tė dalė nga ai qerthull i frikshėm ku kishte hyrė papandehur.
Shqisat e tij u bėnė veēanėrisht tė ndjeshme dhe tė gjitha oshilacionet e mendimeve i silleshin vetėm tek e keqja e pritshme.
Por pasi ecėn edhe disa minuta, mė sė fundi trafikanti shėnoi me gisht njė shtėpi, dritat e sė cilės tani vezullonin nė afėrsi.
Pas pak ai zbriti te dera e ndėrtesės dykatėshe dhe i tha tė priste se do tė kthehej shpejt. Ndėrkohė doktori dėgjoi nga
jashtė njė zallamahi klithmash vajzėrore: “O mami mooooj!” Britma meshkujsh: “Eja, moj zuskė se tė vdiqa!”.
Fshikullime dhe kėrcėnime tė shoqėruara me togfjalėsha sharjesh tepėr tė rėnda. Kuptohej qartė se ato fatkeqe kundėrshtonin
energjikisht tė dilnin natėn nga shtėpia, ndonėse goditeshin me forcė dhe me shkulme fjalėsh banale. Doktorit iu kėput zemra
nė kraharor. Nė pėrfytyrimin e tij, ajo shtėpi e veēuar ishte gracka mijėradollarėshe, ku binin ato vajza tė mjera, tė mbledhura
nga rrethinat e Tiranės, tė cilat mė pas u shiteshin trafikantėve tutorė, pėr t’i shpėrndarė nėpėr semaforėt e shteteve
fqinjė, ku tregtohej mishi i bardhė. Befas e ndjeu veten tė rėnė nė kthetrat e pista tė kėsaj kategorie njerėzish, qė zuzėronin
aq poshtėrsisht me vajzat e komunitetit tė varfėruar. Dhe me shpirtin e tyre skllavėrues e kriminal ata sfidonin tė gjitha
ligjet e rregullat morale tė shoqėrisė, duke e qeverisur jetėn sipas ligjeve tė tyre ēnjerėzore. Madje kėta hibridė tė kėsaj
parcele tė pėrēudnuar, vėshtirė t’i pėrfshije edhe nė kategorinė e qenieve njerėzore… Atėherė doktori mendoi,
se tani ishte rasti t’ia mbathte pėr t’u shmangur nga ndonjė e papritur e rrezikshme, qė mund tė sillte e keqja
brutale e tyre. Por u step befas dhe i shkuan mornica nė shtyllėn kurrizore. Solli ndėrmend, se ata mund tė ishin tė armatosur
dhe patjetėr do tė shtinin mbi tė, pėr tė mos u zbuluar baza e trafikimit. Sakaq u hap dera e jashtme dhe djaloshi trafikant
u kthye vet i dytė, duke gulēuar si bishė e uritur nga zemėrimi. Madje ai tjetri, me tipare tė errėta, shpėrtheu edhe frazėn
e fundit pak metra larg veturės: -Kurvat e mutit! Kujtojnė se janė blerė pėr t’u bėrė princesha! Nesėr ua tregoj
unė qejfin, do t’i palloj prapė me karadajak, sa t’u dalė shkumė nga by…! Ata hipėn nxitimthi dhe i
thanė tė nisej, se nuk mund tė merrnin njerėz tė tjerė atė natė. Doktori krejt i ēoroditur i dha gaz makinės dhe pas pak dolėn
nė rrugėn kryesore. Njė grimė herė nuk u ndie asnjė zė brenda veturės. Heshtja ogurzezė po shtrihej edhe mė tepėr nga mungesa
e pazakonshme e qarkullimit pėrgjatė atij aksi rrugor. Drejtimi i mjetit u bė tani mjaft i vėshtirė pėr doktor Miston. Atij
i duhej qė herė pas here tė mbante nėn kontroll me anėn e pasqyrės trafikantin me pamje murgu, qė ishte nė sediljen e dytė.
Ai ishte i shėndoshė sa njė dem. Dhe demi i zi qė kishte zėnė pritė pas shpinės sė tij mund t’i hidhej pėrsipėr me ndonjė
thikė, pėr ta eleminuar si dėshmitar tė asaj strofke djajsh. - Sa e ke pensionin? - theu befas heshtjen e tendosur trafikanti
i parė. -Pak mė shumė se njėqindmijė lekė tė vjetra. -tha doktori duke pastruar zėrin e ngecur nga dilemat. - He, he,
he ! - qeshėn ata tė dy njėherėsh, sikur tė ishin ēliruar papritmas nga njė makth i rėndė. -Aq ne i pimė kafe e konjak
nė mėngjes...- gogėsiu trafikanti i dytė me kėrkėllimė gazi. -Sonte pensionin e muajit do tė ta paguajmė ne! - u krenua
trafikant i parė, ndėrsa po afroheshin te banesat e dendura tė lagjes sė hyrjes. -Jo, jo. Ju mė jepni pazarin dhe jemi
nė rregull bashkė.- ia ktheu doktori me modesti. -Ja, ja, tani shpejt, sa tė na ēosh te ai pallati i madh qė po ndėrtojmė!…
-tha trafikanti i parė duke shėnuar me gisht nė thellėsi tė rrugės. Ata zbritėn njėri pas tjetrit dhe te xhami i hapur
i dritares, ai i zgjati bujarisht njė kartėmonedhė njėqindollarėshe. Doktori nė ēast futi dorė nė xhep, pėr tė kthyer reston. -Mbaje
! - thanė ata tė dy nė njė gojė. -Jo, jo, s’dua tė pėrfitoj para nga ju. -kundėrshtoi doktori me ton tė prerė. Dhe
u ktheu pesėdhjetėmijė lekė shqiptare. -Mbaji, mor jahu! Hallall t’i bėftė zoti! ... -U lutem! Dua tė ndahemi
pastėr. - tha doktori duke ua lėnė nė dorė kusurin prej gjysmė pensioni. Atėherė trafikanti i parė u pėrkul te dritarja
fare pranė dhe i tha nėn zė: -Doktor, kam fol me ty, si me tė pas robin e shtėpisė, po harrova me tė thanė, se ata qė
llapin pėr ne, marrin dėnime shumė tė randa!… Doktor Mistoja ndjeu njė sekretim tė hidhur nė gojė, si tė ishte goditur
me grusht nė tėmtha nga ky pinjoll i asaj bande dhunore e harbute, qė pėrveē krimeve nė tė gjitha metaforat, prodhonte edhe
frikėsime. U kapėrdi me mundim, e shigjetoi me njė vėshtrim pėrbuzės dhe, me nervat tė tendosura nė mėnyrė elastike, i dha
makinės pėrpara. Duke shkelur pedalin e gazit deri nė fund, nė njė mėnyrė krejt tė papritur, atij iu duk sikur kėtė natė ndjeu
pėr herė tė parė fillimin e sėmundjeve tė pėrbindshme tė pleqėrisė dhe donte tė shkėputej prej tyre sa mė parė. Sapo arriti
nė shtėpi, vuri re, se gruaja po e priste jashtė, pasi kishte dėgjuar qysh larg zhurmėn e njohur tė “Renosė ”. -Kur
s’mė pushoi zemra sonte, tė lumtė ty me kėtė guxim prej tė ēmenduri ! -i tha ajo pikė e vrer nė fytyrė, duke mbajtur
gjoksin me dorė. -Pa shiko, moj! -i tundi ai para syve kartėmonedhėn amerikane, duke u rrekur tė dukej nė qejf. -Nesėr
shko na e mbush shtėpinė me ushqime, se do ia shtrojmė! Ajo psherėtiu e lehtėsuar dhe ai parkoi te oborri i rrethuar “Renonė”qė
avullonte nga nxehtėsia. Por nuk i hiqeshin nga mendja e s’i shqiteshin nga veshėt ato klithmat rrėqethėse tė atyre
vajzave tė mjera, tė tregtuara si mish i bardhė pėr kasapėt e kontinentit. Ishin ca klithma tė pėrvajshme me oshilime tė dhimbshme,
qė u ngjanin blegėrimave tė atyre qengjave tė veēuar pėr nė kasaphanė:”O mami moooooj!” Kushedi ē’helm tė
koncentruar u shtrydhte shpirti dhe ē’hemoragji lotėsh u pikonte nga sytė, qė kishin rėnė nė atė gjiriz me kutėrbim
poshtėrues tė pėrhapur deri nė largėsitė ku arrinte njohja e tyre. Klithmat vrastare, me goditjen plumb qė mbart tė qenurit
prind, iu vėrsulėn doktorit egėrsisht qysh nė fillim tė herės kur u gjend padashur pranė asaj llumishtje njerėzore dhe nuk
iu ndanė pothuaj deri vonė, kur mezi e zuri gjumi me mendimin e hidhur: “Mjerė kush ka vajza sot, kur askush s’e
di ē’ka rezervuar e ardhmja pėr to!” Tė nesėrmen gruaja shkoi duke gazmuar te shkėmbyesit e valutave, tė thyente
kartėmonedhėn e t’i drejtohej, dyqanit ushqimor. -Ėshtė fallco! -tha kambisti me njė ton therės tė tmerrshėm, duke
ia lėshuar menjėherė mbi dorė, sikur tė ishte njė copė teneqe e tejnxehur.
|