Njeriu lind si faqja e pashkruar e letrės,
pa asnjė njollė nė bardhėsinė e shpirtit,
siē lind rrezja nė qiellin e kthjellėt tė verės,
nga gjaku i bardhė i mitrės sė diellit.
Kur njeriu me rrezen e vet shpirtėrore,
Shkruan mbi letrėn e pastėr tė vetvetes,
duke kaluar mes reve tė bardha pupėlore,
mbetet gjithė dritė faqja e tij gjatė jetės.
Por kur rrezen e ngjyen nėpėr re bloze,
dhe shkruan bardhėsinė e shpirtit me sterrė,
nxin tėrė jetėn faqja e tij jetėsore
dhe bėhet i urryer pėr njerėzit e tjerė.
E habitshme pse disa tipa plot dritė,
rrezen pėr tė shkruar faqen e jetės,
shkojnė e ngjyejnė te bataku politik,
tė nxijnė shpirtin, tė shkarravitin vetveten!...
Tė nxijnė qiellin ku na shohin kontinentet...