Mė ka mbetur njė
merak, pėr njė zemėr ku trokita dhe kur dyert ēeli kanat, hapat m’i zvarriti frika...
Mė ka mbetur njė
merak, pėr dy buzė hapur si flutur, kur pengova tė bardhin rast, te buza ime pėr t’u strukur...
Mė
ka mbetur njė merak, pėr njė zogėz qė fėrfėlloj, kur dėshira e uli nė shtrat dhe nga zhurmat fluturoi...
Mė
ka mbetur njė merak pėr njė sorkadhe qafėgjatė, kur mė tundi cicat te hunda, dhe u vela pa pirė aspak...
Pėr
merake kaq tė thella, nuk ia fal vetes dot, siē e fala herė tė tjera, kur paratė kam humbur kot...
|